Tramwaj linii nr 46 w Łodzi ("linia ozorkowska") kursował z pętli w Parku na Zdrowiu w zachodniej części Łodzi, ulicami: Legionów, pl. Wolności, Nowomiejską, Zgierską, przez Zgierz do Ozorkowa. Była to najdłuższa, licząca około 30 km długości, linia tramwajowa w Polsce oraz druga w Europie.
Koncesja na wybudowanie i eksploatację linii tramwajowej z Łodzi do Ozorkowa przyznana została Łódzkim Wąskotorowym Elektrycznym Kolejom Dojazdowym w 1913. Do budowy trasy przystąpiono w 1920, a uroczystość uruchomienia nastąpiła 9 kwietnia 1922 (niedziela palmowa). Co ciekawe, do kwietnia 1926 linia obsługiwana była trakcją parową. Od 1929 tabor dla linii stanowiły wozy zakupione w fabryce Lilpopa typu LRL. W latach siedemdziesiątych zastąpiono je tramwajami typu 2N i 5N, te zaś od 1989 pojazdami typu 102NaW oraz 803N.
18 stycznia 1986 linia 46 wydłużona została z centrum Ozorkowa od ulicy Wyszyńskiego, do nowo zbudowanej pętli przy ulicy Cegielnianej, po trasie zlikwidowanej na tym odcinku Kujawskiej Kolei Dojazdowej. Dalsze plany zakładały przedłużenie trasy do dworca kolejowego. Jednak zmiany polityczno-gospodarcze, jakie nastąpiły w Polsce po 1989 sprawiły, że z projektu zrezygnowano, a samej linii zaczęła zagrażać likwidacja.
1 listopada 1993 obsługę trasy od Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego przejęła spółka Międzygminna Komunikacja Tramwajowa, dysponująca wagonami typu 803N oraz 102NaW. Później sprowadziła z Niemiec tramwaje Düwag GT6, Düwag GT8 oraz Düwag GT8N, które zastąpiły większość wagonów 803N. Powstał wariant skrócony 46A kursujący na odcinku w granicach Łodzi, a linia została wydłużona z pętli przy ul. Północnej w Łodzi do osiedla Chocianowice na południowym krańcu miasta.
Od 1 kwietnia 2012 linię ponownie obsługiwało MPK. Zlikwidowano wariant 46A, zmieniono też trasę. Zaczynała się ona w łódzkim parku na Zdrowiu. Wagony 803N oraz część Düwagów przeznaczono do złomowania (kilka wagonów 803N zostanie zachowanych w muzeum), a w zamian za nie, poza pozostałymi tramwajami z Niemiec, do obsługi linii skierowano pojedyncze wagony 805Na. Przywrócono również nocne połączenie tramwajowe do Ozorkowa. W zamian za autobus nocny 46bus (wprowadzony przez MKT w miejsce zlikwidowanej nocnej linii tramwajowej 101), MPK uruchomiło nocne kursy linii 46 skrócone do łódzkiego placu Wolności.
Linia została zawieszona 4 lutego 2018 w związku z zagrażającym bezpieczeństwu ruchu stanem infrastruktury.
- 9 kwietnia 1922 – Uroczyste oddanie linii obsługiwanej w trakcji parowej – oznaczenie tablicami z nazwami miast.
- W maju 1926 – Uruchomienie linii w trakcji elektrycznej.
- 1930 – Oddanie Dworca Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych na Bałuckim Rynku.
- 1939 – W okresie okupacji wprowadzono dodatkowe oznaczenie numerem 40. Linie podmiejskie wydłużono do Placu Wolności.
- 1945 – powrócono do pierwotnego oznaczenia linii za pomocą tablic z nazwami miast
- 22 lipca 1951 – Oddano nową pętlę dla tramwajów podmiejskich przy ulicy Północnej.
- 1 stycznia 1956 – linię oznaczono numerem 46
- 18 kwietnia 1983 – W Ozorkowie linię skierowano do dworca Kujawskiej Kolei Dojazdowej.
- 18 stycznia 1986 – W Ozorkowie wydłużono trasę do nowo powstałej pętli przy ulicy Cegielnianej po trasie likwidowanej Kujawskiej Kolei Dojazdowej.
- 1 listopada 1993 – Obsługę linii przejęła Międzygminna Komunikacja Tramwajowa (MKT)
- 1 lutego 2004 – Wydłużenie trasy do pętla Chocianowice przez tereny Politechniki Łódzkiej.
- 1 sierpnia 2009 – Wydłużenie trasy do pętla Chocianowice-IKEA (Port Łódź).
- 1 kwietnia 2012 - Obsługę linii ponownie przejęło Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne - Łódź. Skierowano ją ulicą Legionów na pętlę Zdrowie i wprowadzono kursy nocne.
- 2 kwietnia 2017 – skierowanie linii na trasę z Ozorkowa do krańcówki Stoki.
- 4 lutego 2018 – zawieszenie kursowania linii.
Bibliografia[]
Artykuł pochodzi z Wikipedii, gdzie tekst został udostępniony na licencji Creative Commons.
|